Brood bakken ... ik doe het vaak. Sorry warme bakkers! De reden waarom ik het zelf bak: luiheid en reuk. 's Morgens naar de bakker fietsen doe ik niet graag. Ik heb mijn tijd nodig om wakker te worden en ook al zou dat goed lukken op de fiets, ik heb er geen zin in. Maar de voornaamste reden, naast de voldoening en de smaak, is toch wel de geur in huis. Ik zou zelfs even naar buiten gaan voor een frisse neus om dan terug binnen te komen en de gezelligheid van vers gebakken brood te ervaren. Met mijn Thermootje zal ik dat natuurlijk ook ervaren! Maar mijn broodbakmachientje doe ik voorlopig nog niet weg. Je weet maar nooit ook al heb er veel vertrouwen in dat mijn Thermootje dat even goed zal doen. Momenteel ben ik verzot op de zachte broodjes die je erin kunt maken. Ze zijn heerlijk en blijven ook lang vers.
Bakkers maken nu ook Tijgerbroodjes. Ik vind ze heerlijk. Het is heel krokant en het oogt zeer mooi. Ik wou het eens zelf proberen, zocht het recept op het net en vorige keer mislukte het faliekant omdat ik de juiste ingrediënten niet had. In de Oosterse winkels kan je rijstemeel kopen. Dat is blijkbaar broodnodig. Mijn broodmachientje deed het goed. Volgende keer met mijn Thermootje!

Bron voor het tijgerpapje:
http://uitdekeukenvanarden.
blogspot.be/2011/05/tijgerbrood.html

Ingrediënten:

Tijgerpapje:
75 gram rijstemeel
65 gram water, lauwwarm
2 gram droge gist
2 gram suiker
4 gram zonnebloemolie
2 gram zout

Brood:
525g bloem
1 ei
300ml water
3g gedroogde gist
een beetje zout
3el boter
1tl suiker

Bereidingswijze:
Maak het deeg klaar in de broodbakmachine.
Verdeel in kleine bolletjes.
Laat 40' rijzen
Bestrijk met het tijgerpapje
Bak gedurende 15' in een voorverwarmde oven op 200°

Ik heb nog water moeten bijvoegen bij het papje en gebruikte nog 5' extra onder de grill in de oven.

Familie en vrienden hoeven niet beginnen met sparen en naar één of andere babywinkel te hollen. Het is een andere soort verwachting!
Deze week ben ik naar een demonstratie geweest van Thermomix. Vriendin van vriendin nodigde ons uit op haar prachtige woonboot. Aangezien ik toch wel een foodie ben, was ik zeker geïnteresseerd. Maar vooraf vroeg ik me wel af, wat heb je eraan als je zo'n machine niet in huis hebt? Meteen toch wel wat opzoekingswerk gedaan op het net en wat ik al vreesde (en eigenlijk wel wist) het machien is niet goedkoop. Het is zelfs duur. Toen noemde ik het nog oneerbiedig een machien maar ik zal er deze dagen een koosnaampje voor verzinnen dat het waard is en eer aan doet.
De avond was super gezellig en de mevrouw toverde de heerlijkste dingen uit haar Thermomix. Van soep tot bloemsuiker, van een pistoleetje tot een cocktail, van gestoomde kabeljauw met spinazie en rijst tot een tapenade van gedroogde tomaatjes en olijven. Het hield niet op. Een excuus is vlug gevonden voor zo'n aankoop. Het is nog maar net dat ik me vijftiger mag noemen dus ... de andere dag is mijn Thermomixje besteld.
Ik kreeg via mail al heel wat recepten doorgestuurd van de

verkoopster, op you-tube vind je ontzettend veel voorbeelden en een chef kok uit de buurt (die het me trouwens aangeraden heeft om het aan te schaffen) bood zijn hulp aan.
Dit voelt nu een beetje cynisch aan. Het is alsof het binnenkort Sinterklaas is en je weet dat het geschenkje wellicht zal komen maar je hebt het nog niet. Ik watertand bij elk recept. Als ik een eetprogramma op TV zie denk ik, binnenkort maak ik dat met mijn Thermootje, ...
Hopelijk wordt die volgende week geleverd en kan ik eindeloos beginnen experimenteren. Een weegschaal zit in de Thermomix. De keukenweegschaal mag dus binnenkort weg. De personenweegschaal hou ik echter bij de hand. Het mag de spuigaten niet uitlopen door mijn Thermootje!

Ik ken heel wat mensen, waaronder mezelf, die afkerig staan voor organenvlees. In mijn kindertijd maakte mijn moeder geregeld gebruik van lever, hersenen, niertjes, ... Ik at het braaf op maar als ik nu terugdenk aan de textuur van hersenen, walg ik erbij.
Laatst zag ik weer een potje staan in de supermarkt gevuld met organenvlees. Deze keer waren het kippenhartjes. Al verschillende keren had ik zo'n potje met organenvlees uit de rekken gehaald. Nadenken, kijken en toch terugplaatsen. Maar deze keer nam ik het mee. Het kostte slechts €1,50. Als het niet zou meevallen, dan was er nog geen ramp gebeurd ook al gooi ik niet graag voedsel in de vuilnisbak.
Thuis natuurlijk meteen op het internet gezocht hoe je ze moet schoonmaken en bereiden. Vet eraf snijden en zeer goed wassen zodat er geen bloedklonters meer zijn, was de boodschap. Wel een werkje en behoorlijk wat afval maar goed, die stap was gemakkelijk. Bakken in boter was ook niet moeilijk. Ik was verrast door de heerlijke smaak en heb ze bereid samen met kokkels en zeekraal. Best te pruimen hoor! De volgende dag heb ik het restje koud opgegeten. Ik was bang dat het anders te droog of taai zou worden. En zelfs dat smaakte. Allen naar de slager!?

Ingrediënten:
500g kippenharten
volkorenpasta
kokkels
zeekraal
wokgroenten
rucola

Bereiding:
Kook de pasta zoals vermeld op de verpakking.
Maak de kippenharten schoon, laat ze marineren met wat look, zout en peper en bak ze kort in de pan.
Stoof de kokkels tot ze openen.
Blancheer de zeekraal.
Dresseer en smakelijk!

Een collega stelde voor om ze op een lang bord te dresseren en gelijk heeft hij!

Voor wie mij niet persoonlijk kent, zal dit een vreemde titel zijn. Ruim 14 dagen geleden is mijn trouwe hond Arthuur, Thuurtje  voor de vriendjes, gestorven. Na 9 jaar is dat wel even wennen. En dus ook bij het koken. Al moet ik zeggen dat het niet allemaal negatief is. Ja, mijn vuilbakken geraken voller want Thuurtje eet de restjes van de komkommer, de tomaten, de wortels, de radijzen en ... niet meer op. Hij springt niet meer enthousiast tegen de keukenkast om te kijken wat er gebeurt, loopt niet meer voor mijn voeten en piept ook niet meer hartverscheurend als ik iets op het aanrecht heb laten liggen. Als ik echter iets complexer probeer te maken dan mis ik zijn neus, zijn kop en zijn poten niet. Het gerecht dat ik vandaag klaarmaakte, na een gezonde honger opgebouwd te hebben tijdens verschillende bezoeken in het kader van Open Monumentendag in Brugge, is een visroulade. Gisteren de vis gaan halen bij mijn favoriete viskraam op de markt. (Tegenwoordig ook het enige op de zaterdagmarkt. Onbegrijpelijk!) De zalm wat openslaan met een keukenhamer en gevuld met repen victoriabaars, kabeljauw en verse kruiden (dank je buurvrouw!). Daar dan 2 roulades van gemaakt zodat die tegen vandaag de kans kregen om wat op te stijven. Ook zelf een aardappelpuree gemaakt met verse knoflook (fijngewreven met een keukenmes vanzelfsprekend) en een gesneden lente-uitje. De andere zaken zullen voor zich spreken op de foto's.

Ingrediënten:
Een groot stuk zalm
Enkele reepjes victoriabaars en kabeljauw
Langoustines
Aardappelen
Erwten uit de diepvries
Lente-uitjes
Look
Verse kruiden zoals platte peterselie, jonge tijm, salie, citroenmelisse, bieslook, ...

Werkwijze:
Leg het stuk zalm op plastiekfolie en bedek het met een laag plastiekfolie.
Sla er voorzichtig op met een keukenhamer (niet met de puntkant) tot het overal even dun is.
Snij de repen victoriabaas en kabeljauw en leg die op de zalm. Bedek met de verse kruiden.
Rol stevig op. Maak gebruik van de folie maar zorg dat die aan de buitenkant blijft!
Verpak de rol in 3 lagen folie.
Leg in de koelkast en laat opstijven.
Stoom de rollade in een mandje of in een stoommachine of -oven gedurende 15' (afhankelijk van de dikte)
Maak je puree met verse  aardappelen en voeg er de look en de lentuitjes bij. Indien gewenst voeg je boter, melk of room toe naar smaak.
Laat de diepvrieserwten kort opkoken in kokend water. Gebruik geen deksel dan behouden de erwten hun kleur.
Garneer op het bord.